Εκδήλωση / Συναυλία
Παρασκευή 17 Ιουνίου | στη Σκακιέρα (Κλωνατζίδικα, Τρίπολη)
19:30 – Ανοιχτή συζήτηση
22:00 – Ζωντανή μουσική βραδιά με τους «Μορτηλάτες»
* Στο χώρο θα υπάρχει και έκθεση βιβλίου
Τις τελευταίες μέρες, παρακολουθήσαμε την επιχείρηση εκκένωσης της Ειδομένης και τη μεταφορά των 8.500 προσφύγων σε «οργανωμένους», κατά την κυβέρνηση, χώρους φιλοξενίας που δεν είναι τίποτα άλλο από εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και αποθήκες. Οι περιγραφές που έχουν διαρρεύσει, για τους χώρους στην περιοχή μας μιλούν για «κοντέινερ με τσίγκινες οροφές, με ελάχιστες τουαλέτες, που θα φυλάσσονται νυχθημερόν, μακριά από την πόλη και από οποιαδήποτε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό».
Έτσι, η κυβέρνηση, στη συνέχεια της υπογραφής της συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας μετατρέπει τη χώρα μας από τη μια σε αποθήκη ανθρώπων που δεν θέλουν να παραμείνουν εδώ, κι από την άλλη σε διακινητή προσφύγων προς την Τουρκία, ως ασφαλή Τρίτη χώρα (!) παραβιάζοντας Διεθνείς Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο προστασίας των προσφύγων.
Ταυτόχρονα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης χιλιάδες πρόσφυγες, ως αιχμάλωτοι πολέμου, διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, στην πλήρη κρατική εγκατάλειψη, ελπίζοντας και περιμένοντας την ευκαιρία να περάσουν τα σύνορα.
Ο Μουζάλας, ως αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, με αφορμή τη μεταφορά των προσφύγων στα νέα κέντρα, «αποθήκες ανθρώπων» λέμε εμείς, μας ζητάει να είμαστε “λογικοί” στο τι ταχύτητες ζητάμε για την εξέταση των αιτημάτων ασύλου και ότι η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας – Ελλάδας μείωσε τις μεταναστευτικές ροές.
Στην πραγματικότητα, η συμφωνία της ντροπής είναι παραβίαση του δικαιώματος όλων των ανθρώπων στο άσυλο και η μετανάστευση δεν πρόκειται να σταματήσει όσο υπάρχει πόλεμος: απλά θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη η είσοδος στην Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, αναρωτιόμαστε τι εννοεί ο κ. Μουζάλας “λογική” ταχύτητα εξέτασης ενός αιτήματος ασύλου, όταν καθημερινά εξετάζονται 50 αιτήσεις από τους πάνω από 50 χιλιάδες πρόσφυγες στην ελληνική επικράτεια. Οι άνθρωποι αυτοί, που διαμένουν σε άθλιες συνθήκες απομόνωσης, θα χρειαστεί να περιμένουν, στην καλύτερη περίπτωση χρόνια, πληρώνοντας ένα τεράστιο τίμημα σε όλα τα επίπεδα, μόνο και μόνο γιατί αναζήτησαν μια ασφαλέστερη και καλύτερη ζωή.
Αυτή τη στιγμή, τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες τις έχει αναλάβει ο στρατός και οι «διαπιστευμένες» ΜΚΟ. Ενώ, στο Αιγαίο δυνάμεις της ελληνικής και τουρκικής ακτοφυλακής, της FRONTEX και του ΝΑΤΟ προσπαθούν να εμποδίσουν τους πρόσφυγες να διασχίσουν τα σύνορα.
Γι’ αυτούς τους λόγους, το κίνημα αλληλεγγύης που έχει ξεδιπλωθεί σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, όλους αυτούς τους μήνες δεν μπορεί παρά να συνεχίσει και να απλώσει τις διεκδικήσεις του ακούγοντας και τα αιτήματα των ίδιων των προσφύγων.
Τα αιτήματα πρέπει καταρχάς να είναι ενάντια στον πόλεμο και υπέρ του ανοίγματος των συνόρων που είναι το βασικό αίτημα των ίδιων των προσφύγων. Οι πρόσφυγες πρέπει να έχουν δικαίωμα στην ασφαλή διέλευση, για να μην πνίγονται στο Αιγαίο ή στα βόρεια της Λιβύης.
Πρόσφυγες και ντόπιοι χρειάζεται να δώσουμε μαζί τον αγώνα ενάντια σε καθετί που απαξιώνει τη ζωή μας και την ελευθερία μας. Έχουμε να δώσουμε τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο αλλά και στις ακραίες ρατσιστικές, μισανθρωπιστικές και φασιστικές αντιλήψεις που επανεμφανίζονται και διεκδικούν λόγο και ρόλο με μεγαλύτερη ένταση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Για τους πρόσφυγες αυτό σημαίνει: ελευθερία και όχι κράτηση, δικαίωμα στο άσυλο, στέγη, τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ανοιχτοί χώροι στέγασης μέσα στις πόλεις. Ειδική μέριμνα πρέπει να δοθεί στα παιδιά και τα δικαιώματά τους, ιδίως στην εκπαίδευση (πρόσβαση στα σχολεία).
Κάτω τα χέρια από τους πρόσφυγες.
Να καταργηθεί τώρα η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Σύνορα ανοιχτά για ΟΛΟΥΣ.
Άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες – μετανάστες.
